Diagnostyka

SPIROMETRIA - Badanie polega na pomiarze objętości powietrza przesuwającego się „z” lub „do” układu oddechowego podczas oddychania (cyklu oddechowego). Pomiary spirometryczne uzyskiwane są za pomocą specjalnych aparatów – spirometrów, połączonych zwykle z komputerem i dostarczają danych diagnostycznych o ilości oraz stanie czynnościowym płuc.

Badanie służy ocenie wydolności oddechowej człowieka. Badanie spirometryczne ma określić pojemność zawartych w płucach gazów i dać informację o sprawności wentylacyjnej układu oddechowego. Ma ono także za zadanie określenie szybkości i objętości wymiany gazowej w płucach.

Spirometria jest podstawowym badaniem pozwalającym m.in. wykryć jedną z najgroźniejszych chorób cywilizacyjnych: przewlekłą obturacyjną chorobę płuc, atakującą głównie palaczy. Wykonuje się je również w celu diagnostyki niektórych schorzeń układu oddechowego, np.: zapalenia oskrzeli, rozedmy, czasami też po to, by wyjaśnić przyczyny duszności, astmy.

Wskazania do wykonania badania:

• Choroby układu oddechowego
• Operacje na miąższu płucnym
• Monitorowanie leczenia chorób płuc
• Okres rekonwalescencji i rehabilitacji po przebytych chorobach układu oddechowego
• Uczucie duszności z towarzyszącym napadowym lub przewlekłym kaszlem
• Palenie tytoniu.

Przygotowanie do badania:

• Należy powstrzymać się od palenia tytoniu na 24 godziny przed badaniem (minimum 2 godziny!, jeśli stanowi to dużą trudność).
• Na 30 minut przed badaniem powinno się powstrzymać od wykonywania intensywnego wysiłku fizycznego.
• Nie zaleca się także spożywania obfitych posiłków, picia mocnej herbaty, kawy ani coca-coli w ciągu 2 godzin przed badaniem.
• Na badanie najlepiej założyć luźne ubranie niekrępujące ruchów klatki piersiowej, a przed samym zdjąć krawat czy marynarkę.
• Należy indywidualnie ustalić z lekarzem kierującym na badanie, jakie z przyjmowanych leków można stosować w dniu badania, a jakie należy odstawić.

W czasie badania pacjent wdmuchuje powietrze poprzez jednorazowy ustnik połączony specjalną z aparatem spirometrycznym . Często pacjentowi zakłada się odpowiedni zacisk na nos, który zapewnia, że powietrze oddechowe w całości przechodzi przez ustnik. Przed przystąpieniem do właściwych pomiarów spirometrycznych chory powinien wykonać kilka głębokich oddechów. Kolejna czynność to wzięcie bardzo głębokiego wdechu i po przyłożeniu szczelnie ustnika do ust, jak najszybsze wydmuchnięcie do aparatu całego zapasu powietrza zawartego w płucach, następnie ponowne wykonanie wdechu. Dalej pacjent oddycha swobodnie.